Sanatın Zaman Tanımayan Gücü

🗺 Heykeltıraşlar, pürüzsüzlüğü ve yarı saydamlığıyla değer verilen bir malzeme olan mermerden binlerce yıldır heykeller üretiyorlar. Bu özellikler metamorfik malzemeyi, anatomik karmaşıklıklar ve dökümlü perdeler gibi ince ayrıntılara ihtiyaç duyan heykeller için ideal hale getirmiştir her zaman.

🗿 İtalyan heykeltıraş Giovanni Strazza'nın yaptığı Peçeli Bakire heykeli, bu iki durumu da etkili bir şekilde tasvir eder. Böylesi bir heykel olduğunu ilk kez Napoli ye gittiğimde Giuseppe Sanmartino'nun Cappella Sansevero'da sergilenen 1753 tarihinde yaptığı Peçeli İsa heykelini gördüğümde tur rehberimizden öğrenmiştim. https://www.museosansevero.it/en/the-chapel-and-the-veiled-christ/the-veiled-christ.

İtalya'da 19. yüzyılın ortalarında milliyetçiliğin yeniden canlandığı önemde müzik ve sanatta vatanseverlik rönesansı dönemi yaşanırken. Straza Sanmartino'nun eserindeki tekniğinden çok etkilenmiş.

🌿Giovanni Straza eserinde Meryem'i doğru çizilmiş yüz hatlarının kıvrımlarına bir örtü sarılmış olarak göstermiştir. Gözleri kapalı ve başı öne eğik olan kadın ya sessizce dua ediyor ya da yas tutuyor gibi görünür. Heykel, eski Roma binaları ve İtalyan Rönesans ustaları tarafından geleneksel olarak kullanılan Toskana kökenli bir taş olan Carrara mermerinden yapılmış.

⚜ Bu yüksek kaliteli Carrara mermeri, Giovanni Strazza ve çağdaşları arasında ortak bir tema olan peçe heykelleri yapmak için ideal malzemeyi sağlamış. Özellikle yüzleri transparan giysilerin altına gizlenmiş kadın büstleri ve heykelleri yapmakla uğraşmışlar.

♻ Milano'da 1850 yılında tamamlandığı tahmin edilen bu eseri Kanada'ya henüz gidemediğim için kendi gözlerimle göremedim. Onun yerine aynı akımdan etkilenen aynı dönemlerde yaşamış Camillo Torreggiani'nin 2. İsabel heykelini görmeyi kendime hedef belirledim. Üstelik Torregiani'nin eserinde 2. İsabel'in gözleri açıktı. https://www.artrenewal.org/artworks/veiled-bust-of-isabel-ii/camillo-torreggiani/87916

🤍 2. İsabel heykeli Madrid'de Prada müzesinde olduğunu biliyordum ama ben iki kez Madrid'e gitmiş olsam da her ikisinde de zamansızlıktan Prada'ya gidememiştim. Neyseki gene biri başka tesadüf bir sonbahar Küba'ya giderken uçağımız Madrid'de aktarma yapıyordu. Rehberimiz vizesi olanlarla şehre inebiliriz deyince hemen gruba katıldım.

💠 Havaalanından şehir merkezine metro ile hızlıca vardık. Puerta del Sol durağında hep berber indik. Yol boyunca aklımda Prada müzesine gitmek vardı. Sonbaharda olduğumuz için Müze girişinde bu sefer kuyruk olmayacağını umuyordum.

🚄Metrodan çıktığımızda nereye gideceğimizi konuşurken ben Prada müzesine gitmek istediğimi söyledim. O an bana nasıl baktıklarını hala unutamam, çünkü benim dışımdaki tüm ekip yolda kuzu çevirme yemeye gitmeye çoktan karar vermiş.! Neyse ki biraz da yeni tanışıyor olduğumuz için sanırım fazla ısrar etmediler.

🕘En değerli şey para değil, zamandır diyen sevgili İlber Ortaylı'nın videosunu görünce bir anda hatırladım.😀

https://www.youtube.com/shorts/9W2jAWJRa2g Yalnız gezmek lazım. 😀